W okresie bolesnych strat Domów
Zgromadzenia, które nam kolejno upaństwawiano – postanowiłam oddać w szczególną
opiekę Domy: Macierzysty i Nowicjacki, śp. Matce Kazimierze Gruszczyńskiej.
Liczyłam na jej modlitwy, że tym wstawieniem u Boga wyjedna nam zachowanie
chociaż dwóch domów od upaństwowienia i tym pomoże zgromadzeniu do odrodzenia
się i uchroni je od rozproszenia. Na to zaofiarowanie domów wybrałam czas
większego zjazdu sióstr na rekolekcje przed renowacją ślubów na Ofiarowanie
Najświętszej Maryi Panny. Na zakończenie rekolekcji zebrałam siostry w pokoju,
gdzie jest umieszczony portret Matki Kazimiery i tam zebrane – zaniosłyśmy
przez Jej pośrednictwo – prośbę do Boga następnym aktem:
Najdroższa Matko! Zebrane dziś u
stóp twoich Siostry Zgromadzenia, którego jesteś współzałożycielką, prosimy byś
się wstawiła za nami do Jezusa – za pośrednictwem Matki Najświętszej i św.
Józefa w sprawie odnowienia ducha zakonnego w Zgromadzeniu naszym i zachowania
domów naszych: „Przytuliska” i Nowicjatu w Kozienicach od upaństwowienia, o ile
ta prośba nie sprzeciwia się woli Bożej! Matko Droga! Uproś nam u Jezusa, za
przyczyną Maryi i św. Józefa łaskę, by Zgromadzenie nasze było zachowane od
rozproszenia i wywiezienia z kraju. Uproś – by dusze słabe, siejące zamęt w
Zgromadzeniu nawróciły się, lub gdy nie będą godne tej łaski – opuściły
Zgromadzenie, by nie obciążać grzechami szemrania i łamania ślubów całego
Zespołu i nie ściągały – na kraj, Zgromadzenie i Kościół – kary Bożej.
Uproś, by w Zgromadzeniu naszym
podniósł się duch zakonny, by miłość Boga i bliźniego, duch ofiary i zaparcia
siebie wzrastały.
Uproś nam Matko! Łaskę wiernego
zachowania naszych ślubów zakonnych.
Jeżeli za twym wstawiennictwem
Bóg ocali Domy nasze, a szczególnie Przytulisko i Nowicjacki dom w Kozienicach,
przyrzekam w imieniu Zgromadzenia dołożyć wszelkich starań, by Zwłoki Twoje
sprowadzić i pochować w kaplicy Przytuliska, o ile na to pozwolą władze
Kościoła i świeckie.
Droga Matko! Uproś siłę i hart
ducha do znoszenia cierpień, które Bóg dopuści dla dobra Zgromadzenia i
oczyszczenia naszych dusz.
Niechaj ten nasz pierwszy
gromadny zwrot do Twego pośrednictwa – przyniesie pożądany wzrost ducha
zakonnego i będzie początkiem starania się o wyniesienie Twoje na Ołtarze.
Nie chcemy tym aktem uprzedzać
wyroku Kościoła Świętego; lecz jako córki Twe, modląc się za spokój twej duszy
i wierząc w Świętych obcowanie, zanosimy te prośbę do stóp Majestatu Bożego,
ufne, że Bóg widząc serca skruszone i upokorzone nie odmówi Swej łaski i wejrzy
miłosiernie na Twe wstawiennictwo.
[…]
Droga Matko nasza, pobłogosław
nam zebranym tu u Twego Wizerunku, jak błogosławiłaś za życia swego na
zakończenie rekolekcji i różnych uroczystości Zgromadzenia. Pobłogosław całemu
Zgromadzeniu i błagaj Boga o łaski potrzebne do wytrwania w dobrym do końca dni
naszych.
O Jezu! Łącząc się w duchu z
pośrednictwem Założycielki naszej, polecamy się z całym Zgromadzeniem dobroci
Twego Serca. O Jezu, liczymy na Ciebie, powierzamy się Tobie, jesteśmy pewne Ciebie.
Amen
Akt ten zrobił na zebranych
Siostrach duże wrażenie, a mnie napełnił ufnością w moc Bożą.
Wiktoria Bursiak, Przełożona
Generalna
